 Wysłany: Pią 20:23, 02 Cze 2006 Temat postu: Chart rosyjski chortaj |
|
| Chart rosyjski chortaj.
Chortaja borzoja według Szereszewskiego powstała w XIX w. wskutek skrzyżowania charta rosyjskiego borzoja z chartem angielskim.. Wg tego autora takie krzyżówki powstały w południowo-zachodnich częściach Rosji i dlatego zostały nazwane słowem nawiązującym do polskiego słowa „chart”. Kazanski natomiast pisze, że chortaje pierwotnie były psami przywiezionymi z Polski a dopiero później przyjęto nazywać w ten sposób mieszanki borzojów z chartami angielskimi. Według tego samego autora chortaje mają także domieszkę krymki i gorki. Chortaje występują w największej ilości w okolicach Staliningradu, Rostowa, znacznie rzadziej w okolicach Saratowa. 
Chortaj jest psem o mocnej i suchej konstytucji. Wielkość w kłębie nie może być mniejsza niż 65 cm u psów a u suk 62 cm. Według Szereszewskiego wysokość zadu jest równa wysokości kłębu, ewentualnie nieznacznie mniejsza, bądź większa. Kazanski z kolei pisze, że w zadzie chortaj powinien być o 1-2 cm wyższy w zadzie niż w kłębie. Umaszczenie jednokolorowe, nakrapiane, łaciate, wszelkich barw poza kawową, kufa, uszy, dolne partie łap najczęściej ciemne, przy jaśniejszych kolorach nabierają tonu szarego. Koniec nosa jest czarny, przy jaśniejszym umaszczeniu dopuszcza się kolor kawowy. Włos jest krótki, prosty, osiąga do 2,5 cm długości. Zimą rozwija się podszerstek. Na tylnej stronie bioder oraz na ogonie rozwija się włos przedłużony. 
Głowa psa klinowata, wydłużona, ze stosunkowo szeroką mózgoczaszką. Szereszewski pisze, że przejście mózgoczaszki w kufę jest słabo zaznaczone a Kazanski, że przeciwnie – zauważalne. Fafle ściśle przylegają, nie mogą być obwisłe. Niewielki garbonos spotyka się stosunkowo często i jest w pełni dopuszczalny. Uszy są bardzo podobne do uszów borzoja a zatem są małe i układane są ku tyłowi. Oczy są duże, owalne, tęczówki brązowe o różnym odcieniu. Zgryz nożycowy, żeby mocne, ściśle przylegające do siebie. Szyja długa, o przekroju owalnym, wysoko noszona. Pierś owalna, głęboka, dochodzi do łokci. Grzbiet szeroki, nieco wygięty. Brzuch silnie podkasany. Przednie łapy silne, proste, ustawiane równolegle do siebie. Łokcie skierowane ku tyłowi. Łopatka kątowana pod kątem 90-100 stopni. Łapy tylne, ustawione równolegle, jednak w szerszym rozstawieniu niż przednie, wyraźnie zaznaczone kątowanie. Na tylnych łapach brak piątego palca. Ogon długi, szablowaty. Na końcu ogon często noszony w formie pierścienia. W spokoju ogon opuszczony, w biegu uniesiony na poziomie grzbietu, czasem wyżej. |
|
