Forum o psiakach i konikach

daisy

HISTORIA

Husky syberyjski jako rasa wywodzi się od pierwotnych psów towarzyszących człowiekowi od zarania dziejów, na północnych krańcach ziemi. Były one lubiane jako psy towarzyszące, ale stały się niezbędne, kiedy wykorzystano je do polawań i transportu. Współpraca z psami pociągowymi - zaprzęganymi do sań , ciągnącymi na nich dobytek i zdobycze człowieka północy, stała się nawet warunkiem przeżycia ludzi w surowych warunkach podbiegunowych.

Spośród wielu psów towarzyszących człowiekowi w tym terenie wyłoniła się grupa psów pierwotnych w swej naturze, o gęstym futrze z bogatym podszerstkiem, podobnych do wilka, a noszących wysoko, fantazyjnie zakręcony ogon. Psów bardzo odpornych na warunki klimatyczne, a zwłaszcza na zimno, wilgoć, wiatr i choroby, wymagających i zaradnych w zaspokajaniu głodu poprzez polowanie i uzupełnianie diaty korzonkami i roślinami. Żyjących stadnie, z całą hierarchią i prawami wilczego stada, któremu przewodzi najsilniejszy, a ewentualny pretendent musi zdobyć władzę zębami i sprytem.

"Husky" jako nazwa pojawiło się na północy Ameryki na przełomie ostatnich stuleci. Nie wiadomo dokładnie, czy nazwa miała się odnosić do ludzi - mieszkańców tamtych obszarów, czyli miałaby być zniekształceniem słowa "eski", "eskimos", czy określa tylko psy eskimosów. Zdaniem niektórych nazwą tą określano sprowadzone do Kanady syberyjskie, drobne, ale szybkie i wytrzymałe psy zaprzęgowe, wydające z siebie "ochrypły" głos.
Z całą pewnością rasa to została wyselekcjonowana w Kanadzie, dokąd sprowadził ja w 1908 roku handlarz futer rosyjskiego pochodzenia, William Goosak, z myślą o udziale w wyścigach psich zaprzęgów. Początkowo wykpiwane i nazywane szczurami północy z racji swojej skromnej, w porównaniu z kanadyjskimi psami zaprzęgowymi, postury, szybko zyskały uznanie. Już w 1909 roku zaprzęg Husky w największym wówczas wyścigu "The all Alaska Sweepstakes" zajął trzecie miejsce i gdyby nie błędy maszera, miał szansę na zwycięstwo. Jeszcze w tym samym roku, dostrzegając szczególne predyspozycje Husky do wyścigów, Szkot Fox Maule Ramsay sprowadził do Kanady pierwszą partię siedemdziesięciu Husky wprost z Syberii.

W 1910 roku jeden ze sprowadzonych przez niego zaprzęgów, prowadzony przez legendarnego Johna "Iron Mana" Johnsona wygrał ten wyścig, ustanawiając rekordowy czas 74 godziny, 14 minut i 37 sekund, którego przez wiele lat nie potrafiono poprawić. Później zaprzęgi Husky wygrywały jeszcze wiele renomowanych wyścigów na całym świecie.
Husky zaczęły stanowić klasę same dla siebie, do tego stopnia, że zajęto się ich hodowlą jako rasy i kształtowaniem wzorca. Amerykański Kennel Club uznal je za odrębną rasę w roku 1930. Do Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) wzorzec Husky syberyjskiego jako "Siberian Husky" zgłosili Kanadyjczycy, skąd wzięło się paradoksalne, ale prawdziwe twierdzenie, że Husky syberyjski jest rasą kanadyjską. O szczególnym miejscu Husky wśród pozostałych ras i psów północy świadczy fakt, że w wyścigach psich zaprzęgów czystych ras uznawanych przez FCI, zaprzęgi Husky są klasyfikowane osobno, jako klasa bezdyskusyjnie najszybsza.
CHARAKTER

Husky syberyjski to psy żywe, energiczne i ciekawskie, ale nie nerwowe, co widać już w ich spojrzeniu i zachowaniu. Mają dwoistą naturę wynikającą z ich historii: - jako spadkobiercy wilczych przodków i obyczajów są łowcami, wręcz krwiożerczymi. Zarówno we własnej grupie, jak i przy każdym spotkaniu z innym psem, zębami ustalające hierarchię, dlatego też nie można ich puszczać wolno w lesie, na wsi czy w otoczeniu innych psów. W takich sytuacjach nie należy ufać ani ich wychowaniu, ani zdyscyplinowaniu, natura może okazać się bowiem silniejsza.
Są również bardzo samodzielne, stąd trudno od nich wymagać bezwzględnego posłuszeństwa, ale chętnie się uczą i zdarza się, że zdają egzaminy na szkoleniach, chociaż bardzo trudno wzbudzic w nich agresję wobec człowieka. Oto niektóre cechy charakteru Husky:

- jako psy przyjazne wobec ludzi, są bardzo przymilne, wylewne w uczuciach i łase na pieszczoty. Z natury są przyjażnie nastawione i zupełnie nie agresywne wobec wszystkich ludzi, nie tylko domowników, dlatego raczej nie spełniają oczekiwań jako psy stróżujące czy obroncze.

- jako potomkowie wilków Husky mają wiele zachowań psów prymitywnych: chętnie kopią jamy, w których szukaja kretów i myszy, ale i korzonków, lubią obgryzać gałązki i łodygi roslin, zatem nie zostawiajmy ich bez dozoru w wypielegnowanym ogrodzie.

- jako przyzwyczajone do trudnych warunków, a także i głodowania, jedzą niewiele, a w domowych warunkach są bardzo wybredne, zdarza się, że po jakims czasie odmawiaja jedzenia smakołyków, a nawet mają tendencje do głodowania z własnej woli, obawiającą się w odmawianiu jedzenia prze 1-2 dni bez żadnego powodu albo pod błachym pretekstem. Husky uważane są za najbardziej energooszczędne psy, tzn. wymagające mało pożywienia przy stosunkowo dużym wysiłku.

- niesłuszne jest spotykane czasami twierdzenie, że jako psy zaprzęgowe, sprzedawane i kupowane niegdyś wraz z saniami i ekwipunkiem trapera, nie przywiązują się do własciciela. Husky potrafia tęsknic i głodować z tęsknoty za swoim panem, a powitanie domowników i przyjaciół potrafi w wydaniu Husky przybrać postać szaleństwa i radosnego wycia.

Mówiąc o charakterze psów rasy Siberian Husky, nie można zapominać o ich indywidualnych, osobniczych cechach i rysach charakteru, jak w całym świecie żywych istot.
Znając wspomniane wyżej szczególne cechy charakteru Husky, warto wyciągnąć wnioski dotyczące wychowania psów tej rasy. Jako pies inteligentny, nierzadko zaskakujacy swojego właściciela mądrością, chetnie się uczący, jest on łatwy w wychowaniu i nauczeniu podstawowych zasad życia w domu i rodzinie. Wiecej cierpliwości wymaga oduczenie młodego psa, besmyślnego niszczenia w ramach poznawania świata, niż nauczenie niebrudzenia czy niehałasowania w domu. W wychowaniu należy zawsze pamietać o instynktach i szczególnych predyspozycjach rasy. Tak wiec trudno wymagać, nawet od wychowanego Husky, żeby nie zapolowal na kręcącą się w pobliżu kurę czy królika, a już na pewno nie można tu ufać nawet zachowującemu się spokojnie i obojętnie młodemu psu. Tak samo nie można mieć żadnej pewności, że puszczony wolno na łące czy w lesie Husky przybiegnie na zawołanie, kiedy w zasięgu jego wzroku pojawi się zając albo inne zwierze - wielkość nie gra tu roli.

Wychowując młodego Husky pamiętajmy o stadnym życiu jego przodków i zakorzenionym w jego krwi szacunku dla hierarchii w stadzie. W stadzie, którym dla psa jest rodzina, w której żyje, Husky znajduje sobie przywódcę. Początkowo uległy szczeniak, w wieku 1-2 lat ma skłonności do weryfikowania istniejącej hierarchii, a zwłaszcza swojej pozycji w stadzie, czasami staje się krnąbny, wypróbowując możliwość swojego dominowania nad innymi członkami stada-rodziny. W okresie tym uwidacznia się zasadnicza różnica w charakterze suki, zazwyczaj uległej i psa - hardego i niechętnie podporządkowującego się zwłaszcza dzieciom, co nie objawia się w agresji wobec nich, lecz przede wszystkim w nieposłuszeństwie.

Kończąc należy również wspomnieć o pewnym szczególnym problemie, pojawiającym się wychowaniu Husky, a wiążącym się z przygotowaniem tych psów do wyścigów i pracy w zaprzęgu. Młody Husky ma instynktowną chęć do ciągnięcia i współzawodnictwa, ścigania się z innymi psami, dzięki czemu przyuczanie do tej pracy jest stosunkowo łatwe. Perspektywa ciągnięcia sań i biegania wywołuje w psie olbrzymi napływ energii i radości. Karcenie psa za chęć biegania, podobnie jak zmuszanie do bezwzględnego posłuszeństwa podczas innych szkoleń, tłumi w młodym psie ten instynkt, co później, podczas pracy w zaprzęgu, może objawiać się brakiem energii i zapału do współzawodnictwa. Tak więc tresura i narzucanie psu dyscypliny nie idzie w parze z treningiem psa zaprzęgowego.
HUSKY - pies zaprzęgowy

Charakterystyka Siberian Husky byłaby niepełna, gdyby nie wspomnieć o ich predyspozycjach do wyścigów psich zaprzęgów i wynikającycha stąd zaletach tej rasy. Z całą pewnością są to psy stworzone do ruchu, biegania, przemierzania dużych odległości i wyścigów. Husky, podobnie jak inne psy zaprzęgowe, nie trzeba namawiać do ciągnięcia sań czy wózka, mają one to we krwi, tym żyją. Dla zobrazowaia tego zjawiska, zwróćmy uwagę, że największymi problemami musherów jest hamowanie entuzjazmu psów, przeciwdziałanie konfliktom z innymi zwierzętami. W tym kontekście najważnniejszym wyposażeniem sań i wózka są: porządny hamulec (silny mężczyzna nie jest w stanie zatrzymać swoimi siłami czterech Husky), kotwica i linka do unieruchomienia zaprzęgu w sytuacji awaryjnej.

Obrońcy praw zwierząt łatwo przekonują się, ile radości daje tym psom bieg i ściganie się w zaprzęgu, a jak nieszczęśliwie się czują, gdy nie mogą brać udziału w tej zabawie. Wystarczy wizyta na jakichkolwiek zawodach lub treningu psich zaprzegów.

Obserwując te psy w akcji łatwo spostrzec, że wysiłek sprawia im radość, a jednocześnie same kontrolują swoje zmęczenie i niesłychanie trudno zmusić je do wysiłku przekraczającego ich siły, czy szkodliwego dla zdrowia. Jedyne zdrowotne problemy mogłyby się pojawić podczas treningu młodych psów, których instynktowny entuzjazm mógłby przerosnąć rozsądek i samokontrolę. Z tego względu terningi należy rozpoczynać stopniowo zwiększając wysiłek, poświęcając jak najwięcej czasu i uwagi psom zaczynającym trening.

WYGLĄD

Wzrost - psy 54-60cm, suki 51-56 cm.

Masa ciała - psy 20-28 kg, suki 15.5-23 kg.

Sierść bardzo gęsta z bogatym podszerstkiem, w różnych barwach i tonacjach: szaro-biała, brązowo-biała, bywa również wilczasta, biała, z charakterystycznym rysunkiem na pysku, (maską), najczęściej jasną klatką piersiową i brzuchem, z ciemniejszym grzbietem, ale bywają również psy o umaszczeniu plamistym, tzw. pinto. Charakterystyczną dekoracją jest u Husky efektowna kryza - grzywa z puszystej sierści na karku oraz puszysty, prawie lisi, zawinięty nad grzbietem ogon.

Oczy nieduże w kształcie migdała, najczęściej w ciemnej obramówce, różnokolorowe: niebieskie, miodowe, brązowe lub różnokie (jedno oko brązowe, drugie niebieskie).

Uszy nieduże, wysoko osadzone, zawsze stojące, pokryte gęstym futrem, również wewnątrz.

Łapy owalne, gęste włosy między palcami zapobiegające wbijaniu się śniegu między palce.

Ruch pełen wdzięku i lekkości. Husky lubią biegać, często poruszają się lekkim, wilczym kłusem, nawet jeśli nie ma takiej potrzeby. Odczuwają tak silną potrzebę biegania i zmęczenia się, że często wolą spacer od miski.

źródło :http://athabaska.republika.pl/siberian.html

Megan · Gość

A ja mam jednego

K@kun · Dołączył: 31 Maj 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

moge napisac lepiej znaczy dokladniej

EDIT.
SYBERIAN HUSKY
Ciężko pracujący i uderzająco piękny członek grupy szpiców.
Historia
Chociaż "husky" jest teraz ogólną nazwą dla psów, które ciągną sanie, to syberian jest jedynym oficjalnym husky. Tak jak w przypadku samoyeda, nazwa pochodzi od pierwszych właścicieli - Czukczów, wędrownego plemienia ze wschodniej Syberii. Konsekwencja, z jaką hodowali oni te psy, została nagrodzona niebywałą wytrzymałością husky.
Temperament
Wyglądem przypominają wilki, ale są wyjątkowo spokojne i łagodne w stosunku do ludzi do tego stopnia, że nie można od nich oczekiwać pilnowania własności. Husky rzadko szczeka, ale za to wyje.
Wymagania
Zew krwi dzikiego zwierzęcia łatwo wygrywa z przywiązaniem do ludzi i większość husky musi być trzymana na smyczy.

Wysokość w kłębie: 51-56 cm dla suki, 53-60 cm dla psa.

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
Oczy
W kształcie migdałów i osadzone ukośnie. Niebieskie lub brązowe. Możliwe mieszane brązowe z błekitnym.
Uszy
Osadzone wysoko i raczej blisko siebie. Trójkątne i stojące. Mocno owłosione w środku i na zewnątrz.
Głowa
Kształtna, z mocno zaznaczoną krawędzią czołowo-nosową i stopniowo zwężającą się kufą.
Tułów
Prosty grzbiet nad muskularnymi lędźwiami. Żebra spłaszczone po bokach.
Sierść
Obfita, ale nie na tyle długa, aby przesłonić profil psa. Wszystkie maści dopuszczalne.
Ogon
Mocno owłosiona kita, lekko zawinięta nad grzbietem.

Gość

Ciekawe po co ten temat skoro skopiowałaś jakiś tekst i wkleiłaś go na forum. Każdy go sobie może przeczytać gdzieś indziej. Może byś coś od siebie dodała?!

Gość

jak macie takie duze doswiadczenie to powiedzcie mi mam szczeniaka husky i chce zeby prowadzil aktywny tryb zycia a glownie mi chodzi o ciagniecie 3 kolowego roweru mojej konstrukcji wykonalem go z lekkich materialow bo mam tylko jednego psa myslicie ze da rade mnie pociagnac ja waze 80 kg rower ok 20 kg to razem 100 kg. celem tych przejazdzek ma byc las a glownie lesne drogi twarde. jak myslicie da rade czy dac sobie spokoj

paulina · Gość

Ty chyba jestes chory

Bartek · Gość

Ja mam Siberian Husky siczke ma jzu ponad rok i jst w stanie uciagnac nawewt do 200 kg. cwiczyle mz nia bardzo dlugi zanim doszla do takiej formy.Psy te potrzebuja ruchu jesli nie amsz czasu bo pracujesz to wieczorem musisz udac sie na solidny spacer albo zapinasz pieska do roweru i ciaga cie po gorkach . albo biegasz tak szybko by ten nie mogl cie dogonic co jest prawie nie do osiagniecia chyba ze jestes biegaczem. Poprostu tzreba tego psa wybiegac jak najwicej tlko wtedy bdzie potulny jak baranek jesli ma za duzo onergi potrafi rozwalic caly dom i jeszzce wiecej.

Huskofan · Gość

to moja ulubiona Rasa. piękny,silny,niebieskooki Very Happy

nie mozna go niekochać.

"...Szczęśliwy husk · Gość

Co to do wyprzedzenia husky i tego,że jest to nie możliwe to można by dyskutować,tylko odradzam wyprzedzać mlodego syberiana ponieważ może się wystraszyc i zachamować jak Cię zobaczy przed sobą,raz tak miałem gdy moją sunie wyprzedziłem nagle sie zatrzymała i musiałem sie zatrzymać by zębów nie stracic.Obecnie już tak nie robi Smile

.Wtedy biegłem z nia jakieś 100m.Biegam z nią tak 2 razy w tyg. po 100m i regularnie i ma najsłądszą morde jak jest usmiechnięta od ucha do ucha i zmeczona nie nadaremnie mówią... Cytuję "Szczęśliwy husky to zmęczony Husky..." i się z tym zgadzam w 100% i tak samo twierdzę Very Happy

marki1991 · Gość

Ludzie... mam takie pytanko... Ile żyją te cudne psiaki? Szukam w necie i nie moge znaleźć :/
Będę wdzięczny za odp

anonim · Gość

15-18 lat
dziś kupiłem i jestema bardzo zadowolony Polecam

hog · Gość

dostałem od znajomego szczeniaka syberiana ale on ma oklapnięte uszka jest czarny i ma troszke jasnego na brzuszku i pyszczku pytanie brzmi czy te uszy bedą mu stały? czy juz bedzie "klapciaty"? pies jest po rodzicach ze sterczącymi uszami zaznaczam

skiti

a ile ma dokładnie piesek? jesli jest młody mozesz mu je wiązać Smile

p.s. wklejcie zdjęcia waszych pupili:D